Μοντέρνος Χορός

Ο μοντέρνος χορός γεννήθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα στην Αμερική.

"Ο αληθινός χορός πρέπει να είναι η μετάδοση της ενέργεια της γης μέσω του σώματος." Ιsadora Duncan.

Η Isadora Duncan, θεωρείται η δημιουργός του μοντέρνου χορού. Ήταν η καλλιτέχνης που με το χορό της απέρριψε τους κανόνες που επέβαλλε το μπαλέτο στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων, στην ενδυμασία και στο στήσιμο των χορευτών, θεωρώντας ότι περιορίζουν την φυσικότητα του σώματος και την ελευθερία του πνεύματος.

Το προσωπικό της χορευτικό ύφος, επηρεασμένο από τη φύση, τα κύματα και την κίνηση των δέντρων, από τα αρχαιοελληνικά γλυπτά και από τη φιλοσοφική σκέψη των Fr. Nietzsche και Havelock Ellis, βασιζόταν στη ροή της κίνησης του σώματος με έναν τρόπο που για την ίδια εξέφραζε τους ρυθμούς της φύσης και τα πιο ευγενή αισθήματα του ανθρώπου. Ο ελεύθερος χορός της ήταν απίστευτα αρμονικός και οι κινήσεις της ήταν ιδιαίτερα συναισθηματικές. Στις εμφανίσεις της άρχισε να ντύνεται με φορέματα αρχαιοελληνικού τύπου και να χορεύει ξυπόλητη.

Η "ξυπόλητη χορεύτρια" πίστευε ότι η πηγή όλων των κινήσεων βρισκόταν στο ηλιακό πλέγμα και ο χορός της, αντίθετα με το μπαλέτο, έδινε σημασία στη χρήση της βαρύτητας και του βάρους του σώματος. Το κινητικό της λεξιλόγιο περιλάμβανε κινήσεις όπως απλά πηδήματα, τρέξιμο, αναπηδήσεις, μεγάλες εκφραστικές κινήσεις και παιγνιώδεις μιμητικές κινήσεις. Χρησιμοποιώντας μουσικές των Beethoven, Chopin, Mendelssohn, Schubert και άλλων, επαναστάτησε ενάντια στην άποψη της εποχής της ότι η κλασική μουσική δεν ήταν κατάλληλη για χορογραφία.

Επίσης, η Martha Graham και η Helen Tamiris ήταν από τις πιο σημαντικές χορεύτριες που επηρέασαν την εξέλιξη του μοντέρνου χορού.